Uludağ Mantar Sote Rotası Tırmanış Raporu 24 Şubat 2024
Ekip: Hakan Ak, Ömer Akşit, Alim Örnek, Efe Kaan Tağa
Rota: Mantar Sote
Bölge: Uludağ – Keşiştepe
Kullanılan malzemeler: Kar kazıkları, kar plakası, buz vidaları, 60m ip, buz ekspresleri, karabinalar, çeşitli yardımcı ipler
Ön bilgi: Bu rapor faaliyetten yaklaşık 6 ay sonra, sıcak bir Temmuz gününde yazıldığı için keskin bilgiler içeremeyebilir, ancak hislerim o günkü gibi taze.
Bir önceki hafta yaptığımız Wolfram Faaliyetimizin ardından modumuzu yakalamış, bir sonraki hafta da faaliyete çıkmak için fırsat kovalıyorduk. Bu sırada planlanan günübirlik kış eğitimi bizim çok işimize gelmişti, servisle gelip dönmek işleri bizim için çok kolaylaştıracaktı.
Servisin kalkışından yaklaşık bir saat önce, kulüp odasında toplanıp malzemeleri bölüştük ve çantalarımızı son haline getirdik. Saat 4 olunca servisle yola çıktık ve hızlı bir yolculukla Bursa merkeze gelip orada çorbalarımızı gömdük. Uludağ 2. oteller bölgesine saat 8 gibi vardık. Teleferiğin açılmasını beklerken üstümüzü değiştirdik. Saatler 9.30 gibi yukarıda yürüyüşümüze başlamıştık. Geçen haftadan yola hakim olsak da Mantar Sote, Wolfram rotasına göre çok daha solda olduğu için, çanağın içinden geçmek yerine direkt sol taraftan yaklaşmak istiyorduk. Bunun üzerine biraz da sis eklenince, rotaya varmak biraz zorlu bir süreç oldu. Ancak çok da geç kalmadan 11 gibi rotanın altına vardık.
Rotaya ben lider girecektim. Geçen haftaki deneyimden sonra buna hazır olduğumu düşünüyordum. Üzerimize eşyaları kuşandık. Bu iş soğuğun da etkisiyle biraz uzun sürdü ve ilk istasyon olacağını tahmin ettiğimiz noktaya doğru tırmanmaya başladık. Düşündüğümüz noktaya vardığımızda artık rota iyice dikleşmişti. Ben de burada bir kar plakası ve bir kar kazığıyla bir istasyon kurdum. Ömer ve ben istasyonun dibinden, Efe ve Alim de aşağıya uzattığımız uzatma ile istasyona girdiler. Ömer, benim emniyetime girdi. Artık tırmanmaya hazırdık.
İstasyon, foto: Hakan
Tırmanışa başladım, ilk birkaç metre görece rahattı, sağ tarafında epeyce sert bir buz oluşumuna bir buz vidası attım. Son 5 senede dağlık bir rotada kulüpte atılan ilk buz vidası olduğunu farkettiğimizde içimizi bir hoşluk kapladı. Yaklaşık 3 4 metre daha tırmanıp bir vida daha attım. Ancak buradan sonrası, benim için gerçek bir sınava dönüşmüştü. Rotanın sol tarafında, kramponlarımı değdirdiğim gibi altımda dağılan kar kütlesi, sağ tarafımda ise, bir kaya üstü buz oluşumu vardı. Burada epeeeyce oyalandım. Sol tarafı çok denemek istedim. Ancak ben her debelendiğimde zaten yumuşak olan kar iyice açılıyor, benim her vurduğum tekme karların altından gacır gucur kayaya temas ediyordu. Sağ tarafa gitmek istedim. Ancak buradaki mix kütle de bir çıkıntı yaptığı için üzerine çıkmam gerekiyordu. Bunun için her hamleye giriştiğimde ise, kayanın alt tarafında, kramponlarım tertemiz bir şekilde kayaya temas ediyordu. Daha önce hiç mix veya dry-tooling yapmamıştım ve bu hissi ilk defa o anda tadıyordum. Ne kadar denesem de kaya bloğunun üstüne çıkmayı başaramamıştım. Gerçekten çok zorlandığımı hissediyordum. Artık geri dönmem gerektiğini düşündüm. Aşağıda Ömerle haberleşip o da rotayı denemek istediğini söyleyince, yerleştirdiğim vidaları bırakarak backclimb yaparak indim. Bu sırada rotada kaldığım süreyi öğrenince şok oldum. Benim için yarım saat gibi gelmişti, ancak rotada toplam 2 saat geçirmiştim.
Aşamadığım kaya bloğu sağda kalıyor. Foto: Hakan
Kendime gelemem ve malzeme değişimi yapmamız biraz sürdü. Ve indiğimde, Efe ve Alim’in soğuk ve sis içerisinde beklemekten perişan olmuş halleriyle karşılaştım. Ben hareket halinde olduğum için hiçbir şey farketmemiştim ancak onlar beklerken epey üşümüşlerdi.
Sonrasında ise Ömer rotaya girdi, benim ikinci buz vidasını geçtikten sonra, sağdaki kaya bloğuna yöneldi ve aşmayı başardı. Üzerine bir buz vidası yerleştirmeye çalışırken elinden düştü ve aşağı doğru fırladı. Bu sırada Alim ustalıkla vidayı yakaladı. Sonra Ömer elinde kalan son vidayı oraya yerleştirdi. Ancak rotanın devamı da buz halinde olduğu için ve elinde başka buz vidası kalmadığı için sıkıntıya düştük. Rotanın bu kadar buz/mix kondisyonda olmasını beklemediğimiz için yanımıza sadece 4 vida almıştık. Bizdeki vidayı alıp yukarıya götürmeyi düşündüm ancak bu iş epey uzun sürecekti. Hem götürsem bile, rotanın devamında kara çıkacağımız da kesin değildi. Dönüş kararı aldık.
Bir problemimiz daha vardı. Ömer yukarıda sikke çakacak uygun bir yer bulamamıştı. Bu yüzden son çare olarak buz vidasını bırakmak zorunda kaldık. Ömer sonrasında taktığı vidayı söküp daha sağlam bir yere taktı ve oradan yanımıza iniş yaptı.
Kısa bir toparlanmanın ardından, Efe, Alim ve ben istasyondan tüm ip boyunu iniş yaptık. Sonrasında Ömer de istasyonu toparlayıp downclimb ederek yanımıza geldi. Rotayı çıkamamıştık, ancak düzlüğe bastığımız için hepimiz çok mutluyduk.
Kendimizi toparlayıp geldiğimiz yolu geri yürüdük. Birazcık aşağı inince sis açılmıştı. Rahat rahat geri döndük.
Hakan Ak
08.07.2024
Levent/İstanbul
0 yorum