Emmi , madem sen atmamisin , ben yazdigim raporu yolluyorum.
30 Mayis – 3 Haziran arasinda Aladaglardaydik. Ilk kisimda ben ve Emmi vardik. Raporun gerisini yarin falan yollarim heralde
Son 1 senedir aklimda olan ve 19 mayis tatiline sakladigim ama sinavima denk gelmesinden dolayi sonraki hafta Canerle gitmeyi planladigim peck kulvari , canerin “gelirsem olucegimi hissediyorum aabi” seklindeki yaklasimi yuzunden iptal olmustu. Bunun ustune Pelin 2 haziranda pecke girecegini ve gelip gelemeyecegimi sordu. Tabi atladim 🙂 Ama can sıkıntısı bu ya , erkenden gidip kucuk demirkazika gitmek gibi bir plan da vardi kafamda. Gelecek kimseyi bulamayip , solo gitmeye hazirlanirken , Emmi deney aletlerinin dolu olmasi sebebiynen istanbulda bir sey yapmayacagini anlayip , benle gelmeye karar verdi.
Cuma mi ciksak cumartesi mi derken , cumaya bilet alip asker ugurlamalarinin bize yasattigi 2 saatlik rotarla yola ciktik. Sabah anca 11.30 gibi nigdeye varabilmis olmamiz planlarimizi biraz dagitti. Corba icip alisveris yaptiktan sonra 12.30 arabasiyla demirkazik sapaginin yolunu tuttuk. Demirkazik sapaginda inip de yurumeye basladigimiz sirada traktorle yanimizda bir amca durdu. Atlayin dedi , biz de tipis tipis atladik. Sonradan Çiçi Ramazan oldugunu ogrendik. Bizi koyun hemen girisinde birakti(burada ayrintiya girmiyorum ama Mehmet abi hakli 😛 ). Sonrasinda dag evine ve jandarmaya haber verdikten sonra arpalika dogru yola koyulduk. Saat 5 gibi arpalika vardiktan(epey aci cektim kamp yerine varana kadar) sonra biraz dinlenip , ertesi sabah girecegimiz apiskar vadisini aramaya koyulduk. Girisi oldugunu dusundugumuz yere gidip emin olduktan sonra , Emminin pizza makarnasiyla guzelce beslenip saat 9.30 civarlarinda , 2de kalkmaya karar verip uyuduk. Nasil kalkacaz o saatte diye dusunup uyuduktan sonra Emmi saat 12de “ooh uykumu aldim be” diyerek kalkti.. Ben 2 saatimizin daha oldugunu gorup rahatlayinca tekrar uyuduk.
Sonucta 2de kalktik , birseyler atistirdik ve 3.05te yola ciktik. Apiskarin baslangici oldugunu dusundugumuz yere 3.55de varip mola verdik. Ama tam apiskarin icine girmemisiz , moladan sonra tekrar yola cikip apiskarin kapimsi girisinden iceri girdik.Altimizdaki saglam ucurumu karanliktan dolayi pek kaale almadan gecmisiz ne mutlu.. Sonrasinda onumuzu kesen sert , egimli kari ilginc tekniklerle yan gectik.(krampon yok , cift kazma-cift adam teknigi) Sonrasinda hizlica bir yukselisle yukarida vadinin saga dogru kivrilmaya basladigi yerde 5 gibi(haayir) mola verdik. Burada karin da baslamasiyla kramponlari giymek yerine , kayalardan atlayip- tirmanarak vadiyi sagdan sola soldan saga katettik. En sonunda saat 6 civarlarinda demirkaziklari baglayan beli onumuze alinca kar tamamen onumuzu kesti ve kramponlari giymeden bele devam edemeyecegimizi anladik.. Ama isin kotu yani , kramponlari giymek yerine , kucuk demirkazigin guney yuzunde yukselmeye basladik biz. Baktik slab kayalarin ustunde yavasca yukselebiliyoruz , olabildigince kardan kacinmaya basladik. Bikac yerde kar onumuzu kesse de , emminin kesfettigi karla kayanin arasina ayak sikistirma teknigiyle gayet basarili bir sekilde krampon giymeden mix tirmanmaya devam ettik.. 2-3 yerde , tirstiran bir kac kaya pasajini serbest gectik. Buralarda emmi fotograf makinesini ilk kez dusurdu ve ben makine apiskara kadar dusmeden yakaladim.. Saat 8e yaklasirken bizim adrenalin seviyesi de yavasca ust noktalara yaklasiyordu. Guneyde yuzun iyice solundan baslasak da , rota sertlese sertlese bizi iyice saga , Yelkenkayaya (kucuk demirkazik ustunde , belden bakilinca yelkene benzeyen belirgin kaya) dogru surmustu. Yelkenkayaya 50 metre kalmisken onumuz dik kayalarla ve yaklasik 35-40 derecelik sert karla kesildi. Ip acmak yerine saatlerdir kactigimiz kramponlarimizi tipis tipis giymek zorunda kaldik(neden krampondan kactiysak). Burada emmi ikinci kez fotograf makinesini dusurdu ve ben yine yakalayip cebime tiktim ve tirmanmaya devam ettik.. Yukarda yelkenkayanin hemen altinda kar kulvari bitti. Neredeydi bu baca rotasi derken sol ustte babaya benzeyen bir sey gorup emmiye orayi gosterdim.. Emmi o cirkin ve kaydigin anda 100 metre(gerisi de gelir diye dusunuyoduk) yuvarlanacagin yeri pek begenmedi. Beni de biraz sıkmıstı ve isin asli yusuflarimizi da tuketmistik oraya kadar. Ama ya oraya gidecektik ya da yelkenkayanin arkasindaki ince yariga girecektik(orasinin baksa bir rota oldugunu dusunuyordum okudugum bir rapor saolsun). Neyse tam napsak diye dusunurken benim cebimin fermuari acildi ve emminin fotograf makinesi 3. kez az once cikmis oldugumuz kar kulvarina dogru yuvarlanmaya basladi.. Benim arkasinda cikardigim hass..’i ve emminin “dur lan dur” bagirislarini dinlemeyerek saga sola carparak ve hizlanarak gozden kayboldu.. Bu son noktada ikimizin de moral çöktü , Emmi “sen istersen devam et ben heralde teknik kisima gelemem” dedi. Ben de yelkenkayanin solundaki bacaya benzeyen yere son bi bakip geleyim , orasi degilse zaten doneriz dedim(Bacadan sonra yanlis hatirlamiyorsam zirveye 15 dk). Cantayi asagida birakip bacanin altina kadar tirmandim ama pek tanidik gelmedi baca. Zaten oraya kadar tirmandigim kisim da olmasi gerekenden epeyce zordu. Orasi olmadigina kanaat getirip cani sıkkın emminin yanina indim. Beraber biraz oturduktan sonra yelkenkayanin sagindan yavasca yukselip 50 metre ustumuzdeki belimsi(sirt hattindaki kule ile kdknin ana kutlesinin arasinda) yere cikmaya basladik. O sirada solumuzda acikca gorulen, alti kar dolu baca rotasini fark etsek de(saat 8.30) morallerin bozuk olmasiyla , girmek aklimizdan gecmedi. Yukari cikip bir yanda cimbar vadisi , diger yanda demirkazik kuzey duvari manzarasinda yatmaya basladik. Emmi burada bana biraz moral vermeye calisti gel bakalim rotaya seklinde ama bakmadik. 10.15 e kadar orada yatip muhtesem manzarada mutlu olduk. Annemi falan aradim orada. Emmiyi demirkazik beline gidip cimbardan inme planini uygulamama konusunda ikna ettim. Neyse bacanin tam karsisina kadar tekrar indik ve emmi burada , gel cantalari birakalim rotaya bakalim diyip , bir anda kramponlarini takti ve itiraz etmeme firsat birakmadan bacaya dogru yola koyuldu. Ben de hemen arkasindan. Bacanin altinda kramponlari cikarabilecegimiz bir yer olmaz diye dusunuyordum. Bacanin basladigi yere ulasinca kramponlari cikardik :). Girisi biraz daha zor gibiydi ve ayakkabilarin alti da kayayla beraber bayagi kayiyordu. Emmi girmek istemedi , ben yavasca yukseldim ve bacanin dik etabının basladigi yere kadar rahatca gittim(2 tane gicir gicir bolt vardi burada. Hayy yaa ne diye cantalari asagida biraktik) O kisim bile serbest cikilirdi ama inilmez diyip , orada rotanin ve Emminin fotografini cekip asagi indim. Bu “yapilirmis lan” hissiyati da bizim zirve yapma istegimizi alevlendiremedi. Cantalarimizin yanina indikten sonra tekrar yukari cikmaya usendik(yorgunduk bayagi ve pek enerjimiz yoktu).. 11 gibi(evet aslinda tam olarak 11 gibiydik) inise basladik. Rotamizi cizen fotograf makinesi ile beraber(normalde bele kirip daha sakin bir sekilde inmeye niyetliydik) ciktigimiz kar kulvarini bu sefer gerisin geri inmeye basladik. Kar iyice yumusamisti ve karin altindaki yuzeyler de duz kayaydi.. Bu sekilde ilk basta rahatca inmeye basladigimiz yuzey 1-2 kayma ve zar zor durma sonrasinda , yerini oldukca stresli bir inise birakti.. Yol ustunde fotograf makinesini de mucizevi bir sekilde calisir vaziyette bulduk.. Oradan apiskara inisimiz 2 saat aldi(oldukca stresli bi inisti , kar kulvari zaman zaman 50-55 derece egime ulasti) Ordan sonra bir guzel rahatlayip ulan biz nerelerden gectik modunda dikkati cok da elden birakmadan kar kaya dinlemeden yardirarak indik. Oldukca uzun molalar esliginde saat 16.30da arpalika vardik. Biraz su icip 1-1.5 saat falan disarda uzandiktan sonra(emmi biseyler anlatiyodu , ben kafami tasa koyup sizmisim) , kendimi disarda tek basima yatarken buldum.. Sonra cadira girdim ve ertesi sabah 9a kadar falan uyuduk(oeehh)..
1 Haziran sabahi makarnayla kahvalti edip tekepinarina yuruduk(cimbar kanyonu dere olmus akiyordu). Tekepinarina varmadan vadiye inen kapinin ustunde yarim saat yatip , geri donduk.. Cantalari ve cadiri toplayip , emmi istanbula , ben de sokullupinara dogru ertesi gun Pelinlerle bulusmak uzere yola ciktik.
*Yelkenkayanin sol tarafindaki catlaga girmis ve cikmis olsak Emmiyle beraber kucuk demirkazik guney yuzunde yeni rota aciyorduk(biraz geyik biraz ciddi) 😛
*Tirmanis boyunca cok ilginc teknikler denendi
*Kuzey duvari cok muhtesemmis yau
*Dagda beslenme , sivi tuketimi , mineral alimi inanilmaz onemli. Iyi yiyin , iyi icin..
*Emminin fotograf makinesi.. sen nelere kadirsin
Arda
Raporun Orijinal,: http://bogazicidagcilikkulubu.weebly.com/kuumlccediluumlk-demirkazik-denemesi.html
0 yorum