BÜDAK 3-7 AĞUSTOS ALADAĞLAR FAALİYET RAPORU
KATILIMCILAR: İ. BURAK ÖZGÖREN(EMMİ), FATİH MAYTALMAN, AYÇA ERSOY, ÖMER PURAL, CEMAL ÇİMEN
Son anda dahil olduğum Emmi, Ayça, Fatih ve Ömer’den oluşan ekip ile 3 Ağustos Cumartesi akşamı saat 8 civarı Güney Kampüsten Emmi’nin arabası ile yola çıktık. Arka orta koltukta oturmanın verdiği uyuşukluklar hariç gayet keyifli bir yolculuk sonrası sabah Niğde’de çorbamızı içtik. Alışverişimiz yapmak üzere marketin açılmasını bekledik, kamp alışverişimizi yapıp Sarı Mehmet’in Yurduna doğru yola koyulduk. Arabanın altının birkaç yerde yere vurması haricinde sorunsuz bir şekilde kamp alanına geldik. Emmi tüm gece araba kullandığı için dinlenmek üzere kamp bölgesinde kaldı. Hava güzel olduğu için kampı kurmadan önce tırmanmak için Kazıklı Ali’ye gittik. Kamp alanı ile arasındaki mesafe pek de az değilmiş. Rotaları gösteren kitapçığımız olmadığı için orada bulunan tırmanışçıların kitaplarını kullandık. Kaya yapısı çok farklı geldi, alışık olduğumuz bir yapı değildi. Özellikle benim için tam bir hezimet oldu. Hep beraber iki spor rota denedikten sonra ben ve Ömer spor rotaları denemeye devam ederken Ayça ve Fatih geleneksel rotalara bakmak üzere ayrıldılar. Kamp alanına dönmek üzere buluştuğumuzda denedikleri rotanın çürük ve pis olduğunu söylediler. Kampa dönmek üzere vadi yukarı yürümeye başladık, hepimiz çok acıkmıştık. Yolda dünyanın en güzel elmalarından ikram eden Amca sayesinde kampa varabildik. Kampımızı kurup yemeklerimizi yiyip, emminin oyunlarından oynayıp uyuduk.
5 Ağustos Pazartesi
Sabah erkenden kalkıp kahvaltımızı yapıp Sarı Mehmet’in Yurdundan ayrılmak üzere kampı topladık, görevli abiye 5 öğrenci ve 2 çadır için 30tl ödeme yaptık makbuzları Sokulu Pınarda da kullanmak üzere yanımıza aldık. Hava gayet güzeldi. Eşyaları arabaya yükleyip Kazıklı Aliye tırmanmaya gittik. Birkaç spor rota denedik. Fatih yarı geleneksel yarı spor tırmanış gerçekleştirdi. Daha önce geleneksel olan bir spor rotaya bir ipi geleneksel bir ipi spor olarak çıktı. Bize emniyet aletlerinin kullanımını aralarındaki farkları göstererek anlattı. Geleneksel tırmanışa giriş dersi aldık. Akşama doğru Sokulu Pınara gitmek üzere Kazıklı Ali’den ayrıldık. Sokulu Pınar’da kampımızı kurduk Kızılkaya zirvesi yapmak niyeti ile erkenden uyuduk.
6 Ağustos Salı
Gece 3 de uyandık ocak kullanmadan kahvaltımızı yaptık ve 4’te yola koyulduk. 5’te Geçitte ilk molamızı verdik. Vadiyi yukarı çıkarken Emler’in ve Kızılkaya’nın sislerinin dağılmasını ümit ederek yolumuza devam ediyorduk. Kızılkaya-Karasay boğazının hemen altında uzun bir mola verip(30-40dk) 9’da sırta ulaştık. Kızılkaya’nın ve Emler’in zirvelerindeki sis dağılmamıştı. Karasay’a gitmeye karar verdik. Keyifli bir doğa yürüyüşü ile 9.30da Karasay tepesindeydik. Emmi bu hâkim konumdan gördüğümüz dağları, kamp alanlarını vs. anlattı bölgeyi daha iyi tanımamız için. Saat 10’da Ömer ve ben Eznevit’e gitmek için ayrıldık, iki tepe arasındaki sırtın üzerinden yada eteklerinden gitme seçeneklerimiz vardı. Giderken ikincisini seçtik, keyifli bir doğa yürüyüşüydü 10,30 da zirvedeydik. Manzaranın tadını çıkarıp defteri imzalayıp Kızılkaya’nın sislerinin dağıldığını görüp sırt üzerinden geri döndük, daha hızlı oldu. Karasay’da ekip ile buluştuğumuzda saat, yorgunluk ve zeminin ıslak olması gibi sebepler ile Kızılkaya planı tamamen iptal oldu. Fakat Emmi ve Fatih daha önce çıktıkları için rotadan bahsettiler görsel olarak gösterdiler. Ayrıca Emmi rotadaki setlere benzer bir bölgeye götürüp yaklaşık olarak nasıl bir çıkış olacağını gösterdi. Her şeyden sonra kampa dönmek çok uzun sürdü, ağır ağır kampa geldik. Uzun süre muhabbet edip yemek yapmaya başladık. Tüplerin durumlarından endişe ediyorduk. Ve son tüpümüz bulgur pilavı üzerindeyken bitti. Demavend yemek çadırında yemeğimizi yapmayı tamamladık ve bize koca bir tencere çorba ikram ettiler. (Teşekkürler). Emminin oyunundan oynayıp uyuduk.
7 Ağustos Çarşamba Sabah soğuk bir kahvaltı yaptıktan sonra çadırlarımızı toplayıp yola koyulduk. Önce Fatihi Ankara’ya bırakacaktık. Yol üzerinde Tuz Gölünde durup tuz gölünü gezdik ardından Ankara’da künefe yemeye götürdü fatih bizi. Fatihi Ankara’da bırakıp yolumuza devam ettik. Gece 12 gibi İstanbul’daydık.
Emmi’ye, Ayça’ya, Fatih’e ve Ömer’e; bu keyifli kamp için teşekkürler.
Cemal Çimen 07.09.2019
0 yorum