BÜDAK ALADAĞLAR KIŞ KAMPI FAALİYET RAPORU 5-9 OCAK 2018
- 5 Ocak: İstanbul’dan Niğde’ye yola çıkış.
- 6 Ocak: Kocadöleğe varış ve kampın kurulması.
- 7 Ocak: Kazma eğitimi, karda emniyet eğitimi ve gecesinde Lahitkaya zirve
- 8 Ocak: Kazma eğitimi, krampon eğitimi.
- 9 Ocak: Kampın toplanması ve İstanbula dönüş.
5 OCAK
Akşam saat 6’da kulüp odasında toplanıldı, malzeme dağıtımı yapıldı ve planladığımız üzere saat 8.30’da Güney Kampüsden yola çıktık. Gezi grubumuz 20 kişi olmasına karşılık otobüsümüz 27 kişilikti ve gayet konforlu bir yolculuk bizi bekliyordu. Gayet olağan şekilde neredeyse tüm grup vampir oynarken saat 22.30 civarı otobüsümüzün ufak bir hasar aldığı fakat çok ciddi sonuçlar doğurabilecek bir trafik kazası atlattık. Tem otoyolunda Bolu civarında giderken bir kamyon otobüsümüzün sağ ön aynasına çarpmıştı. Emniyet şeridinde durduğumuzda kafamda biz kırık aynayla Niğde’ye nasıl gideceğiz gibi sorular varken yardımımıza duct tape koştu. Sallanan aynayı bir duct tape bitirerek bantladık ve neredeyse eskisinden iyi oldu. Yaklaşık 1 saatlik beklemeden sonra tekrar yola çıktık.
6 OCAK
Sabah saat 7.30’ da Niğde’ye ulaştık. İlkbahar lokantasında çorbalarımızı içip içimizi ısıttıktan sonra marketten su, poli aldık ve Çamardı’ ya doğru yola çıktık.Saat 10.30’da Martı Mahallesi yol ayrımında traktörcü Salim Abi ve oğluyla buluştuk. Bu sefer önceki yolculuklarımızın aksine Salim Abi’nin yeni aldığı Toyota Hilux da bizi taşıyacaktı. Traktörü ve kamyoneti yükledikten sonra saat 11 gibi Hllux’un kasasında en güzel yeri kaptım ve Emli Ormanına doğru yola çıktık. Geçen seneye oranla yerde az kar olması sevindiriciydi ve bu sayede saat 12.30’da ormanın girişine yakın bir yerde durduk. Saat 12.45’te yürüyüşe başladık. Biz gelmeden önceki gece yeni kar yağması sebebiyle yerde 1 metreye yakın bir toz kar vardı ve bu iz açmayı güçleştiriyordu. Bunun dışında hava koşulları yürüyüş için gayet uygundu. Rüzgarsız, yağışsız bir yürüyüşten sonra saat 16.15 gibi Kocadöleğe vardık, kar duvarlarımızı ördük ve kampızı kurduk. Kar duvarı örülürken yorgunluktan ve açlıktan dolayı ufak tefek gerginlikler yaşansa da kampın kuruluşu beklediğimden sakin geçmişti. Normalde zirve ekibi bu gece yola çıkmayı planlıyordu fakat karın çok yumuşak olması ve yorgun olmamız sebebiyle zirve ertesi geceye ertelendi . Her ne kadar hava rüzgarsız, yağışsız olsa da gece soğuk geçti.
7 OCAK
Sabah saat 7.30’da kalktık ve yarım saat rötarlı olarak 9.30’da kazma eğitimi için Parmakkaya’nın karşısındaki tepeye doğru yola çıktık. Bölgeye yürüyüş karın çok yumuşak olması sebebiyle zor oldu ve saat 11’de ulaştık. Kulvar açmak için çöp poşetleri giyildi ve kayılmaya başlandı fakat kar o kadar yumuşaktı ki bir türlü düzgün kulvar açamadık. Yine de kazma eğitimi başladı. Güneşin çıkmasıyla birlikte mutluyduk fakat bu durum başka sonuçlara da yol açtı. Kocadöleğin karşısındaki tepelerde ciddi boyutta kar akıntıları başladı. Akıntıların artmasıyla birlikte bir yandan zirve ihtimalimizin azalmasına üzülüyordum bir yandan da bulunduğumuz kulvarın arkasına bakıp “ Burası da akar mı acaba ? ” diye endişeniyordum. Saat 13.50 civarı bulunduğumuz kulvarın üstünde de çok ufak akıntılar başladı ve gayet seri bir şekilde bölgeden uzaklaşarak kampa geri döndük. Kampta havanın güneşli olmasının etkisiyle matları dışarı çıkardık ve biraz atıştırdık. Daha sonra zirve ekibi ufak bir toplantı yaptı. Gördüğümüz akıntılardan sonra zirve yoluna çıkmak isteyen 4 kişi (Fatih, Serhat, Ozan ve ben) kalmıştık ve gece 2 de yola çıkmaya karar verdik. Saat 15.30’da Kocadöleğin hemen yanındaki tepede karda emniyet eğitimi yapıldı. Eğitim 17.30 gibi bitti ve kampa döndük. Yemekler yendikten sonra zirve ekibi aynı çadıra geçti ve saat 21 gibi uyuduk. Diğerleri de muhtemelen saat 23 gibi uyudular.
8 OCAK
Zirve ekibi olarak sabah saat 2’de uyandık ve 3.30’da yola çıktık. Amacımız Sıyırma Boğazı’ndan Güzeller Çanağına geçerek Lahitkaya’ya ulaşmaktı. Karın aşırı yumuşak olması sebebiyle bu gerçekçi bir hedef değildi fakat yine de gidebildiğimiz yere kadar gitmek istiyorduk. Kocadölekten yükselmeye başladıkça kar daha da arttı ve iz açmak çok zorlaştı. Bunun yanında dün gördüğümüz kar akıntılarının aktığı yerlerin uzağından geçmek için vadi tabanına daha yakın yürüyorduk ve bu da çok fazla karda batmak demekti. Saat 6.30’ a kadar yürümüştük. Fakat yumuşak kar artık o kadar fazlaydı ki kesinlikle iz açamadığımızı fark edince geri dönmeye karar verdik. Kampa 7.30’ da vardık ve grubumuzu uyandırdık. Onlar kahvaltı ederken biz dinlenmek için çadırımıza girdik ve biraz daha uyuduk. Bu sırada grupta 9.30 gibi kazma eğitiminin kalanını yapmak üzere kulvara yürüyüşe başladı. Kulvarın gece sertleşmesi sebebiyle düne oranla daha verimli bir kazma eğitimi gerçekleştirdiler ve 13 gibi kampa dönüşe başladılar. Bu sırada zirve ekibi olarak uyanmış ve kazma eğitiminin olduğu bölgeye doğru yola çıkmıştık ki grubun eğitimi bitirip geri döndüğünü gördük. Onları kampta karşıladık ve saat 15’ de krampon eğitimi başladı. Önce kamp civarında kramponla yürüyüş ardından ise dün karda emniyet eğitimi verilen tepede kramponla kulvar çıkma teknikleri öğretildi. Krampon eğitimi saat 16.30 civarı bitti. Kalan vakitte Ozan ve arkadaşları iglo inşaatına başladılar fakat yetiştiremediler. Yarım kalan igloyu bırakarak yemeklerimizi yedik ve uyuduk.
9 OCAK
Saat 7’de uyandık. Kahvaltı edildikten sonra kamp toplandı ve 9.20 gibi Salim Abi ile buluşmak üzere dönüş yoluna çıktık. Tek mola vererek rahat, rüzgarsız bir yürüyüşle saat 11 civarı Salim Abi ile buluştuk ve otobüsün bizi bıraktığı yere geri dönmek üzere yola çıktık. Eşyaları otobüse yükledikten sonra planlandığı üzere Aksaray’a gittik. Hamam ve yemekten sonra saat 18 gibi İstanbul’a dönüş yoluna çıktık. Saat 3.30’da Güney Kampüs’e girdik.
Naci Emre Kılıç
0 yorum