Himalayalarda Yalnız 7 Gün (Gokyo trek ve Gokyo Ri Çıkışı) | 12-18 Eylül 2007

12-18 Eylul 2007

Nepal’e 8 Eylul’de aksamustu vardim.Tam bir yil sonra ayni gunde ayni yerdeyim.Ama bu sefer yabancilik hissetmiyorum.Sanki eve gelmis gibiyim.Hemen taksiyle Thamel’e gidip Kathmandu Guest house’a yelesiyorum.Planim 11 Eylul’de Lukla’ya gidip 6400 luk tirmanisimizdan once bir hafta aklimatizasyon cikisi yapmak.Ralfle 18 inde Lukla’da bulusmak uzere sozlestik.Dolayisiyla bir haftam var.Planim Gokyo golune ulasip orda Gokyo Ri tepesine(turkiye icin dag ama nepal icin tepe 🙂 ) tirmanmak.Bir hafta bu trekking icin oldukca az.Cok hizli irtifa almam lazim.Ama bir aydir daglardayim.Hem de gecen sene 9 gunde yaptigimiz Kalapattar dan kendime guveniyorum.

11 Eylul’de malesef gcen senenin tam aynisi oluyor.6 saat havaalaninda beklemek ve Thamel’e otelime geri donmek.Yapacak bir sey yok.Lukla dunyanin en zor inilen pistlerinden biri. Resmen daga iniyorsunuz ve havanin en ufak bir bozmasi (bulut bile) ucuslari imkansiz kiliyor. Moralim bayagi bozuk.Kathmandu cok kalabalik ve gurultulu. Bir an once daga varmak istiyorum.

Neyse ki dualarim kabul oluyor ve 12 Eylul’de ucabiliyorum. Bu sefer bayagi agirim. Cantam havaalaninda 20 kilo cikiyor. Hizli olmam gerek ve yukum cok. Cogu Mera Peak icin ama yine de antreman olsun diye tasimaya kararliyim. Ilk gun icin hedefim yine Namche bazaar.8 saatlik bir yuruyus ve 1000mt irtifa.Oldukca yorucu bir cikis ama Gokyo Ri’ye tirmanmak istiyorsam baska sansim yok. Tanistigim sherpalar cantami ve beni gorunce ve de yalniz oldugumu ogrenince bayagi sasiriyorlar.Korkmuyor musun? en cok duydugum soru.Hayir diyorum,daglarda yalniz olmayi seviyorum ve sizin inanlariniza guveniyorum. 🙂 Ilk gunum tahmin ettigim gibi 8 saatlik bir yuruyusten sonra Namche’ye ulasmamla bitiyor. Gecen sene donuste kaldigim lodge’u buluyorum.Tawa lodge.Bu lodge’un sahibi cok tatli bir sherpa kadin. Gecen sene bize bedava meyve sulari vermisti. Bu sene de caylarin parasini almadi. 😉 Yalniz oldugumu ve Dole’ye gidecegimi duyunca endiseleniyor. Cok yagmur yagdi, o yol cok kotu yalniz gitme diyor. Peki diyorum merak etme ama sozumu tutamiyorum.

13 Eylul gunu nerdeyse yol boyu kimseyi gormeden ilerliyorum.Zaten bir tek 12 eylulde ucus oldu herkes de everest base campe gidiyor.Yani benim yolum bombos.Turist hic yok.Yol ustunde cogu yol kapali.Nerdeyse koca himalayalarda yalnizim gibi hissediyorum.Aslinda 13’u icin hedefim Dole’ye gitmekti.Ama 3.5 saatlik yorucu bir tirmanistan sonra mola verdigim Mongla da kalmaya karar veriyorum. Hem lodge ucuz hem de yuseklik 4000. Aklimatizasyon icin iyi. Gunumu lodge un dahibinin kucuk kiziyla oynayip yuk tasimaktan sizlayan omuzlarima tiger balm surerek geciriyorum. Bugun yaptigim tembellik yuzunden 14 unde beni oldukca uzun bir yol bekliyor. Hedefim Machermo. Yukseklik 4400 ama Mongtan sonra 3600’e kadar inmek zorundayim. (Himalayalardaki en kotu sey surekli inip inip cikmak 🙂 ) Haritamda oldukca uzun bir yol gozukuyor ve de 20 kilo yukum var. Kendimi kelimenin tam anlamiyla Sherpa gibi hissediyorum. Zaten yolda rastladigim sherpalar beni gorunce guluyorlar. Hey cantan sen buyuk. Evet,biliyorum.

6 saatlik yorucu bir yuruyusten sonra Machermo’ya deli gibi bir yagmurda sirilsiklam olmus bir sekilde ulasiyorum.Artik tek dusundugum bir lodge girmek. Ama kapisini caldigim 3 lodge da kapali. En sonunda bacasindan duman gordugum bir yere giriyorum. Bir sherpa baba ve kucuk oglu. Sanirim koydeki tek insanlar biziz. 🙂 Adam Mongtan geldigimi duyunca ve cantami gorunce bayagi sasiriyor. Yorgunluktan olmek uzereyim/Bir de fazla para harcamamk icin cok az yiyorum. Bu da beni biraz gucten kesiyor. Buralarda yemek bayagi pahali. Ama canim en cok cukulata istiyor. Bol bol sicak cukulata icerek hallediyorum bu kismida.14 unde Machermo da kalip 15 i sabahi erkenden yola cikmayi planmiyorum. Planim Gokyo’ya varip ayni Gokyo Ri’ye cikmak  16 sinda da donuse baslamak. Ama 15 inde Gokyo’ya vardigimda hava oldukca kotu ben de ertesi gun cok yorulacagimi bilmeme ragmer tirmanisi o gune birakiyorum.Cunku aklimatizasyonla beraber asil istedigim guzel bir manzara gormek.

Nitekim 16 si sabahi kaldigim lodge daki kadin sabah 6 da good weather diye kapimi yumrukluyor.Hemen kahvalti bile etmeden firliyorum.Iki saat sonra zirvedeyim.Manzara harika.Her tarafima 8000 likler 7000likler ve de Everest.Zirve de budak logomla fotograf cekme cabalarimdan sonra (yalnizken biraz zor oluyor) hemen inise basliyorum.Kahvaltimi edip lodge umdaki kadina uyandirdigi icin tesekkur etmeyi ihmal etmeden asagi inmeye basliyorum.Bugun Dole’ye kadar inmem lazim.Oldukca uzun bir yolum var.Dole’ye aksamustu 5 gibi variyorum.Sevimli gozuken bir lodge’a giriyorum. Sherpa hey sen turk kizisin. Daha bir gun once gectin diyor. Biraz sasiriyorum ama sanirim tek turist benim o yuzden herkesin ilgisini cekmis. 🙂 Ev sahibem oldukca sevimli bir adam uzun uzun sohbet ediyoruz. Neden bu kadar hizlisin diyor Mera peak’e tirmanmak icin arkadasimla bulusacagim zamanim yoktu diyorum. Kaldigim diger lodgelarda oldugu gibi burdada mutfakta oturuyorum. Benden baska kimse olmadigi icin hic bir lodge sobayi yakmiyor. Ben de evsahibelerimle mutfakta oturuyorum hep. 🙂 Ha bir de 16 si gunu dus aldim. 🙂 5 gun sonra.

17 si icin ilk planim Namcheydi ama oglen 2 gibi Namche de olunca o gun daha fazla inip 18 inde daha erken Lukla’da olmaya karar verdim. Gerci Namche’den cikar cikmaz baslayan ve durmak bilmeyen yagmur yuzunden oldukca keyifsiz bir zaman oldu ama o gunu Jorsalle de nehir kenarinda bir lodge da gecirdim.Yalniz duydugum takirtilar yuzunden ulan fare mi var paranoyasiyla biraz rahatsiz bir gece  oldu. 🙂 3500 mt de fare.olabilir mi acaba? 18 i son gunumde inanilmaz gunesli bir havada ve sicakta yuruyuse basladim.Sicak  bir an once Lukla’ya ulasma istegimle birlesince biraz yorucu bir gun oldu ama en  kotu kismi Ralfle bulusma noktamiza gelip onu goremedigim andi. Ralf gelene kadar olan iki saaati ya gelmezse napicam tirmanis nolucak allahim lutfen gelsin seklinde kendi kendimle konusarak gecirdim. Neyseki iki saat sonra Ralf kocamn cantasi ve sakaliyla(evet sakal 🙂 ) gorundu. Himalayalar’da yalniz trekking yapmak oldukca ilginc ve herkese onerecegim bir tecrube. Tarih ve hava itibariyle ben 7 gun boyunca sadece lokal insanlarla onlarla da gun sonund ulastigim koylerde’ karsilastim.Hayatimin en guzel tecrubelerinden biriydi, dunyanin en yuksek daglarinda yalniz yurumek. Tabi buna yagmurun bozdugu yollarin tehlikesini de ekleyince ise ilginc bir cazibe katiyor. Bundan sonraki kisim artik biraz daha ciddi olacak. 19 unda ekibimizle bulusup Mera peak icin yol cikiyoruz. 12 gunluk bir tirmanis. Uzun bir yol ve 6400mt. 

Pelin Asfuroglu

Raporun orijinali: http://bogazicidagcilikkulubu.weebly.com/himalayalarda-yaln305z-7-guumln.html