Katilanlar: Emrah Berse, Asli Yerci, Faruk Şeref, Bahadir Sirkecioglu, Arda Uruluer

 

Meteorolojinin haftasonu hakkinda verdigi butun kotu haberlere ragmen donem baslamadan Uludag a gitmeye karar verdik. Cumartesi sabahi Mudanya feribotunda bulusup sehre indik. Yemek alisverisinden sonra pideli koftelerimizi yerken Arda’nin yanina kimligini almamis olmasi biraz endise yaratti:)Yemek sonrasinda onceden anlastigimiz bir taksi soforuyle yola cıktık.Hava Bursa’da gunesli olmasina ragmen oteller bolgesine vardigimizda oldukca serindi. Gecen kis volfram madenlerine nereden gittigimizi hatirlamaya calisarak oteller bolgesinden Agaoglu telesiyejlerinin oldugu bolgeye geldik. Aramizda gecen kararsizligi cozmek icin Hakan abiden destek almaya karar verdik. Ama ne yazikki yine de yanlis telesiyeji secmis oldugumuzu tepeye varinca anladik.Havanin kapamasiyla birlikte volfram bolgesine dogru patikayi takip ettik. Yarim saat icinde bolgeye ulastik. Havanin sert olmasi ve gece boyunca yagis beklentisi nedeniyle eskiden iscilerin kaldigini ogrendigimiz binaya kamp attik. Gelen arabalardan ogrendigimiz kadariyla gollerde o gece kutlama olmasına ragmen geceyi volframda gecirmeye ve sabah 5’te yola cikmaya karar verdik.4.30 gibi uyandigimizda hava karanlik oldugundan saatleri erteledik ve yola ancak 7’de cikabildik. Sisin icinde patikayı takip ederek kar cukuruna kadar ilerledik.Elimizdeki haritanın anlasilmazligi uzerine kar cukurunun yanindaki tepeye tirmanmamiz gerekirken cukurun icinden devam ettik.  Bi sure sonra sarp yamaca geldigimizde cikan tartisma uzerine Sezen’i uyandirmak zorunda kaldik. Fakat Sezen’in elektrik direklerini ve telesiyejleri izlememiz gerektigini soylemesi uzerine dagda tek basimiza oldugumuzu anladik:)Sis dagilmaya basladiginda haritadaki sarp yamaclarin aslında tam olarak altinda oldugumuzu gorduk. İzledigimiz yolun mantiksiz olduguna karar verip kar cukurunun basladigi yere donduk. Yamaci cikmamizla birlikte Kesistepe ve Bursali diger ekip gorundu. Moladan sonra sagli sollu babalari izleyerek patikadan zirvenin altına kadar geldik. Patikanin kaybolmasıyla birlikte yukselmeye basladık ve diger ekibin zirvede oldugunu gorduk. Kisa bi sure sonra onlara katildik. Fotograf cekinme ve zirve defteri faslindan sonra donuse gectik.Uzun bir toplanma surecinden sonra Emrah’in ayaginin burkulmasi nedeniyle yoldan gitmeye karar verdik.Aksam 8 gibi Bursaya vardigimizda gercekten yorulmustuk.Kis oncesinde Uludag’i tanimak acisindan oldukca keyifli bir gezi oldu.Ayrica ilk zirvesini yapanlara da tekrar TEBRİKLER!:)

 

Raporun Orijinali: http://bogazicidagcilikkulubu.weebly.com/8-9-eyluumll-uluda287.html


0 yorum

Bir yanıt yazın

Avatar placeholder

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir