ULUDAĞ WOLFRAM (DİYAGONEL) KULVARI ÇIKIŞI
Ekip: Alim Örnek, Efe Kaan Tağa, Hakan Ak, Ömer Akşit
Ekipmanlar: 3 kar kazığı, 1 deadman, çeşitli boylarda sling, kişi başı birer kask, krampon, ve 1’er çift teknik kazma, kişisel emniyet malzemeleri, 2 adet friend, farklı numaralarda takoz, dry ip
Faaliyet Yeri: Uludağ Keşiştepe Mevkii, Wolfram Kulvarı
Tarih: 17 Şubat 2024
Efe’nin bulduğu her fırsatta “Abi bir kulvar çıkmamız lazım” ısrarlarına dayanamayan ben (Alim) ve Hakan, uzun zamandır kulüpte kulvar çıkılmadığını da hesaba katarak yanımızda bizden daha deneyimli ve önceden de Uludağ Keşiştepe’de çeşitli rotalar çıkmış Ömer Akşit’i ekibe katıp bir faaliyet düzenlemeye karar verdik.
Birçok farklı zorlukta rotayı barındıran Keşiştepe’de kendimize uygun ve gözümüze kestirdiğimiz başlangıç düzeyinde bir rota olan Wolfram Kulvarı en mantıklı seçenek gibi görünüyordu
Uludağ Keşiştepe Mevkii’ndeki miks tırmanış rotaları
16 Şubat akşamı, malzemelerimizi Bümed’deki kulüp odasından aldıktan sonra dinlenmek için evlere dağıldık. O akşam bir gezi yemeği vardı ve erken çıkacağımız için o gezi yemeğine katılamamanın hüznünü hala iliklerimde hissediyorum.
17 Şubat gecesi saat 03:00 sularında Ömer Akşit kiraladığı Fiat marka arka sağ local tampon boyalı Fiorino model otomobille bizi aldı ve Bursa’ya doğru yola çıktık. Sabah 06.30 gibi 2. oteller bölgesine vardık. Faaliyeti planlarken insanlarla konuştuğumuzda jandarmanın bölgede sorun çıkarttığını ve bazı insanları geri gönderdiğini duymuştuk. İlk faaliyetin de aksamasından çekindiğimiz için ekstra çekimser davranıp 10 dakika süren ana teleferiği kullanmak yerine hava şartlarından dolayı o gün atıl olan kayak pistinden yaklaşmayı tercih ettik. İki saatlik yürüyüşle saat 09.30 sıralarında son teleferik istasyonuna vardığımızda wolfram kulvarı tüm ihtişamıyla (Efe’nin deyişiyle) karşımızda duruyordu.
Kulvarın başladığı çanak kısmına son teleferik istasyonundan yürümek yaklaşık 2 saat sürdü. Kulvar için gerekli emniyet malzemelerini kuşanmak ve bir şeyler atıştırmak için yaklaşık 1 saatlik son bir mola verdik. Burada kuşanırken iki kişi gördük, onlar teleferiği kullanarak çıktıklarını belli bir saatten önce teleferiğe binilirse herhangi bir jandarmayla karşılaşılmayacağını söylediler.
Saat 12.45’de kulvara başladık. Çift teknik kazma ve kramponla 60-70 derece arası bir eğimde tırmanmak en başta çok gerici geldi. Arkaya bakınca korkutucu bir manzara olduğunu söylemek yanlış olmaz. Özellikle bastığında buzun üstünde ara sıra kayan kar düşme hissi uyandırıyordu.
Kulvarın başında dinlenmek için kurduğumuz istasyondan kulvarın görünüşü
Kulvarda ilerledikçe değişken kar koşullarını farkında vardık, yer yer batak, yer yer buz üstü kar zeminde yükselişimize devam ettik.
Girdiğiniz mevsime de bağlı olarak kulvarın ortalarına doğru kulvarın genel eğiminden daha dik (70-75 derece) yaklaşık dört metrelik kaya üstü buz olan kilit etapla karşılaşıyorsunuz. Burası kulvarın en korkutucu yeriydi, fakat üç nokta kuralına uyarak ve özellikle kramponlarınıza güvenerek burayı aşabiliyorsunuz. Kar ve buz durumu kötüyse bu noktada emniyet noktası oluşturulabilir.
Bu noktada herkes birbirine “burayı nasıl geçtin a****” diyerek sövüyordu. Ben en arkadan geldiğim için herkese sövmüş bulundum.
Buradan sonra kilit etabı geçmenin de özgüveniyle daha sağlam ve güvenli adımlar atarak kirişin bulunduğu ilk ve son emniyet noktasına doğru yükseldik. Bu noktada karşımıza geçilemeyecek büyüklükte bir korniş çıktı. Bu kornişi delmek çok riskli olduğundan solundan dolaşmaya karar verdik. Burada rotayı lider giden Ömer Akşit emniyet noktasını iki kar kazığı ve bir deadman ile oluşturdu.
Ömer’in kurduğu istasyon
Üstteki korniş
Burada rotayı lider giden ve son bölümde yukarıdan emniyet alarak bizi yukarı çeken Ömer Akşit’in hakkını vermek gerekiyor.
Ömer Akşit sollu giderek ve ara emniyet noktalarına bir friend ve bir kar kazığı atarak rotayı tamamladı ve yukarıda kazmadan emniyet alarak bizi tek tek yukarı aldı.
Üstteki istasyon
Saat 15.00 olduğunda dördümüz de rotayı tamamlamıştık ve tepede büyük bir heyecan ve sevinçle birbirimizi kutluyorduk. Keşiştepe’de biraz zaman geçirdikten sonra diğer çıkan ekiple de sohbet ettikten sonra dönüşe başladık. Dönüş yolunda teleferik kullanarak 18.00 gibi arabanın bulunduğu noktaya vardık. Dönüşte her şeyin çok ucuz olduğu Dobruca Sosyal Tesislerinde durarak tam teşekküllü bir ziyafet çektik.
Keşiştepe şubat-mart aylarında miks kulvar tırmanışı açısından çok zengin bir bölge, farklı zorluklarda rotaları var. Bu yüzden özellikle kış dağcılığı yapmak isteyenler için çok güzel bir başlangıç ve antrenman bölgesi denebilir. Faaliyeti beraber yaptığımız tüm arkadaşlara dağda güvenli partnerlikleri sebebiyle ve en tırstığımız anlarda bile makarayı elden bırakmadıkları için teşekkürlerimi sunarım.
Alim Örnek
0 yorum